Statek

Przez prasę kobiecą i same kobiety, okrzyknięta najbardziej
antyfeministyczną książką w dorobku lit. polskiej. MSZ nie do końca
autorki tych wywodów mają rację.
"Statek" opisuje losy kilku pokoleń rodziny Flowenolów. Rodziny
zamieszkującej w stolicy nieokreślonego bliżej państwa - Nolibabie
(Nolibab czytany od tyłu to Babilon). Zresztą rodzina to może za dużo
powiedziane, bo cała rzecz dotyczy prawie wyłącznie męskich antenatów.
Narratorem jest najmłodszy członek klanu Nurni i to on właśnie IMHO
jest obrońcą kobiet. Szuka niespełnionej miłości i broni kobiety (słowem
i czynem) przed napastliwością stryja i otoczenia. No właśnie stryj...
Tytułowy statek to burdel na wodzie, prowadzony przez tegoż. Sam stryj
zaś to erudyta, który swą wiedzę wykorzystuje do piętnowania kobiet i
osobistych przeciwników (dokładnie w tej kolejności), choć czasem zdarza
mu się prowadzić samemu ze sobą polemiki, w których dowodzi zalet płci
pięknej.
Cała książka to galopada przez wieki literatury i sztuki, na
podstawie wybranych dzieł, których autor pokazuje nam, jak widziano
kobietę na przestrzeni wieków i prawdopodobnie jakie jest jego zdanie na
ten temat (stryj??). W słynnych już u Łysiaka dialogach znajdziemy
opinię na temat: totalitaryzmu, Kościoła, polityki. Ostrzegam sumiennie,
że autor o wszystkim pisze z tzw. "grubej rury", więc osobom o słabych
nerwach nie polecam.